Vel, i mitt hovud har vi eit stort forbetringspotensiale her. Eg seier ikkje meir om det, eg vil ikkje bruke tid på klaging her. I staden går eg rett på sak: I fjor vår var eg på eit kurs i noko som heiter «Årsopplegg for lærersamarbeid». Opplegget består rett og slett av ein perm med tre delar: ein teoridel som tek føre seg verdigrunnlaget for opplegget og litt om teamarbeid og kommunikasjon. Så kjem det praktiske delen med delvis ferdiglaga møteinnkallingar gjennom heile året, der ein reknar med to møte i månaden. Innkallingane skal hjelpe til med å sikre at ein får koma igjennom det ein skal, i høve til dei lovpålagte oppgåvene. Dei er også meint for å sikre at det vert tid til pedagogisk diskusjon og refleksjon i teamet. Så er det ein vedleggsdel med skjema og hjelpeark som kan nyttast både i arbeidet med elevane og i klassemøta. Det er, slik eg forsto det, to hovudpoeng med dette opplegget: Møta vert effektive, og ein får gjort det ein skal. Riset bak spegelen er at lærarane må førebu seg til møta… Eg trur, når eg ser på opplegget, at det hadde vore ei svært god investering, og til saman hadde me spart tid.
Dei kloke hovuda bak opplegget heiter Bente Vetland Thorkildsen og Bodil Dale Stormyr, dei er lærarar på Kvadraturen vgs. i Kristiansand, når dei då ikkje kursar lærarar. Dei har hatt suksess med opplegga sine så dei har starta eige firma, det finn nettsida her:
skulebloggen 